Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3319 Esas 2019/11477 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3319
Karar No: 2019/11477
Karar Tarihi: 08.10.2019

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3319 Esas 2019/11477 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm, basit cinsel saldırı suçunun mahkumiyeti yönünde sonuçlandı. Ancak, sonradan yürürlüğe giren kanunlar ve Anayasa Mahkemesinin kararı hükümden sonra değerlendirilmesi gerektiğine karar verilerek, sanığın eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve 5237 sayılı TCK'nın 7/2. madde fıkrasına göre, lehe olan kanunun uygulanmasının gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiği ve bu hususların da göz önünde bulundurulması gerektiği ifade edilmiştir. Kanunlar açısından detaylandırmak gerekirse; sanığın lehine olan hüküm, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur hükmüdür (5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi). Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ise Anayasa Mahkemesi tarafından kısmen iptal edilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/3319 E. , 2019/11477 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, dosya içeriğine göre sanığın devamlılık arz etmeyen, ani ve hareketler yönünden kesiklik gösteren eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığı gözetilerek 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.