Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/13197 Esas 2018/2790 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13197
Karar No: 2018/2790
Karar Tarihi: 26.03.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/13197 Esas 2018/2790 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nin 21. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararda davacı, davalı işverenle geçen çalışma süresini ve eksik ödenen sigorta prim günlerini tespit etmek için dava açmıştır. Mahkeme, davacının talebini kabul etmiştir. Ancak davalıların temyiz başvurusu sonrası yapılan incelemede, davacının vekil temsilcisi olmadığı halde vekalet ücretine hükmedilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmadan HMK'nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK'un 438/7. maddesi gereğince düzeltme yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu çerçevede, hüküm fıkrasındaki vekalet ücretine ilişkin cümle silinerek karar onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise HMK'nın geçici 3. maddesi ve HUMK'un 438/7. maddesidir.
21. Hukuk Dairesi         2016/13197 E.  ,  2018/2790 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının ve eksik yatırılan sigorta prim günlerinin tespitiyle, Kuruma yatırılmasına karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

    K A R A R
    Davacı; davacının, davalı işyerinde 01.10.2007 – 06.09.2010 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
    Davacının davalı işyerinden bildirilen kısmi çalışmalarının bulunması, davalı şirket sahibinin özel şoförü olan davacı hakkında işverenin verdiği 23.11.2010 tarihli ifadesinde davacının yaklaşık üç yıldır kendisinin yanında şoför olarak çalıştığını beyan etmesi ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde mahkemece verilen karar yerinde ise de; davacı kendisini vekil ile temsil ettirmediği halde davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK’nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK"un 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 7 numaralı bendinde yer alan;“...davacı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden AAÜT"nin 13. Maddesine göre karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince takdir edilen 1.800 TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacı tarafa verilmesine” cümlesinin silinmesine ve hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 26.03.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.