MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 23/11/20010-27/12/2013 tarihleri arasında davalı işyerinde kasiyer olarak çalıştığını, son ücretinin aylık net 1.600,00 TL olduğunu, banka hesabına yatırıldığını, yol ve yemek yardımı bulunduğunu ve haksız olarak işten çıkarıldığını ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 23/11/2010-27/12/2013 tarihleri arasında kasiyer olarak çalıştığını, son ücretinin aylık net 1.605,00 TL olduğunu, davacıya kasiyerlik işinden başka fatura girme görevinin de verildiğini, bu görevin 27/12/2013 tarihli yazı ile davacıya tebliğ edildiğini ancak davacının bu yazıyı tebliğ almaktan kaçındığını ve bu görevi yapmayacağını bildirdiğini, gerçekte bu değişikliğin esaslı bir değişiklik olmadığını ve bu nedenlerle haklı olarak işten çıkarıldığını ve diğer iddiaların doğru olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yoğun olarak çalıştığı anlaşılan davacının fatura girme görevini üstlenmesi durumunda işlerinin dahada artacağı, fatura girişlerinin işlerin yoğun olmadığı öğle saatlerinde yapılacak olmasının tek kasiyer olarak çalışması nedeni ile sonucu değiştirmeyeceği bir yandan kasiyerlik görevini yaparken diğer yandan fatura girişini yapması halinde hem işlerinin daha yoğun olacağı hemde hata yapma riskinin artacağı bizzat davalı tanığının beyanından anlaşılacağı üzere yapılacak iş konusunda kimsenin bilgi sahibi olmadığı ve herhangi bir eğitim verilmediği düşünüldüğünde davacının bu değişikliği kabul etmemesinin normal olduğu ve davacı işten çıkarıldıktan sonra kasiyer olarak çalışmak üzere iki kişinin işe alındığı dikkate alındığında feshin haklı olduğunu söylemek ve kabul etmenin mümkün olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece hüküm altına alınan genel tatil ücreti alacağının brütten nete çevrilmesi sırasında gelir vergisi ve damga vergisi yanında %14 oranında SGK işçi payı ile 4447 sayılı İşsizlik Sigortası Kanunu uyarınca %1 oranında işsizlik sigortası priminin de düşülmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.