
Esas No: 2019/9226
Karar No: 2020/1864
Karar Tarihi: 11.02.2020
Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/9226 Esas 2020/1864 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK’nın 158/1 f son, 62, 53, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet (2 sanık hakkında ayrı ayrı)
Sanıkların nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların akraba oldukları, olay günü aynı araç ile Kırşehir" e gelip temizlik şirketinde çalışan ve alışveriş için çarşıya çıkan katılanın yanına yaklaşarak ölmüş olan bir yakınlarının mirasını fakirlere dağıttıklarını söyleyip katılan ile yakınlık kurup katılana da para vermek istediklerini söyledikleri, 1.000 TL para vererek parayı saymasını söyleyip daha sonra bu parayı tekrar aldıkları, mevlit okunduğunu söyledikleri bir apartmanın yanına geldiklerinde sanıkların yukarı çıkıp tekrar müştekinin yanına inerek yukarıda hocanın olduğunu söyleyip katılana "bileziklerini çıkar, hocaya okutalım" dedikleri, katılanın inanarak bileziklerini çıkarıp sanıklara verdiği, hocaya okutmaya götürdükleri izlenimi vererek bilezikleri alan sanıkların yukarı çıkıp daha sonra katılana seslenerek "hoca seni çağırıyor" dedikleri ancak yukarı çıkan katılanın burada kimseyi bulamadığı, tekrar aşağı indiğinde de sanıkların uzaklaşmış oldukları, böylece her iki sanığın fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek katılanın dini inanç ve duygularını istismar suretiyle yaklaşık 3.000 TL değerindeki bileziklerini alıp ortadan kaybolarak atılı suçu işledikleri iddia edilen somut olayda;
1)Sanık ...’in üzerine atılı suçtan mahkumiyetine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
UYAP"tan alınan nüfus kayıt örneğine göre sanığın, hüküm tarihinden sonra 21/09/2018 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, kamu davasının 5237 sayılı TCK"nın 64. maddesi uyarınca düşürülmesine karar verilip verilmeyeceğinin mahkemesince değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)Sanık ...’in üzerine atılı suçtan mahkumiyetine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Karaman M Tipi Kapalı Cezaevi"nde hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanığın kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 196. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1.maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK.un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.