Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15079
Karar No: 2019/12615
Karar Tarihi: 11.06.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/15079 Esas 2019/12615 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davacı, uzun yıllar boyunca değişen alt işveren firmalar aracılığıyla temizlik ve parke döşeme işçisi olarak çalıştığı Belediye'de iş akdinin haksız ve bildirimsiz şekilde feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarını talep etmiştir. Mahkeme, davacının sağladığı deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, dosyadaki bilirkişi raporu ile Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından gönderilen hizmet döküm cetveli arasındaki farklılıklar, davacının hizmet süresi ve yıllık izin ücreti hesaplamasında hatalı sonuçlara yol açmıştır. Bu nedenle, kararın usul ve yasaya uygun olmadığı gerekçesiyle temyiz edilerek bozulması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 4857 sayılı İş Kanunu, 59. madde (iş sözleşmesinin sona ermesi halinde kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödenmesi)
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu, 31. madde (hakimin davayı aydınlatma ödevi)
22. Hukuk Dairesi         2016/15079 E.  ,  2019/12615 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : TAZMİNAT

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı ... vekili ve davalı .... Şti. yetkilisi tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, 17.07.2003 tarihinde ... Belediyesi"nde değişen alt işveren firmalar nezdinde temizlik ve parke döşeme işçisi olarak çalışmaya başladığını, ... Belediyesi"nin kapatılarak ... Belediyesine devredilmesi nedeniyle 31.03.2014 tarihinde iş akdinin haksız ve bildirimsiz şekilde feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma,hafta tatili, yıllık izin ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalılar, husumet itirazında bulunarak davanın reddini istemişlerdir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar süresi içinde davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Davacının hizmet süresi uyuşmazlık konusunu oluşturmaktadır.
    Dosyaya Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından gönderilen hizmet döküm cetveline göre, davacının davalı ...’ye devredilen (kapatılan) ... Belediyesine bağlı olarak değişen alt işverenler nezdinde 17.07.2003-31.03.2014 tarihleri arasında geçen hizmet süresi toplam 3480 gündür. Oysa, hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda davacının hizmeti 3825 gün olarak belirlenmiş ve hesaplamalara dayanak alınmıştır. Davacının işçilik alacaklarının hizmet döküm cetvelinde görünen Kuruma bildirilmiş hizmet süresi esas alınarak hesaplanması gerektiğinden, bu husus gözetilmeksizin yapılan hesaplamaya dayalı karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    3-Yıllık izin alacağının belirlenmesi hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
    4857 sayılı İş Kanunu"nun 59.maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
    Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
    Akdin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
    6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 31. maddesinde, hakimin davayı aydınlatma ödevi düzenlenmiş olup, madde uyarınca, hakim uyuşmazlığın aydınlatılmasının zorunlu kıldığı durumlarda, maddi veya hukuki açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlar hakkında, taraflara açıklama yaptırabileceği, soru sorabileceği ve delil gösterilmesini isteyebileceği düzenlenmiştir.
    Somut uyuşmazlıkta, davacının 17.07.2003-31.03.2014 tarihleri arasında 3480 gün olarak geçtiği belirlenen çalışma süresi boyunca hiç yıllık izin kullanmadığı iddia edilmiştir.
    Mahkemece, bilirkişi raporuna göre 10 tam yıl hizmeti nedeniyle 170 gün ücretli izne hak kazandığı kabul edilerek yıllık izin ücreti hüküm altına alınmıştır. Davacının iddiası hayatın olağan akışına aykırı olduğundan, hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde; Mahkemece, davacı asilin hizmet döküm cetvelindeki çalışma süresine göre 9 tam yıl olan çalışma süresi boyunca kaç gün yıllık izin kullandığı konusundaki beyanı alınıp sonucuna göre yıllık ücretli izin alacağı hüküm altına alınmalı iken, belirtilen husus yerine getirilmeden yazılı şekilde eksik inceleme ve hatalı belirleme ile verilmiş olan karar usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 11.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi