Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/18743 Esas 2014/19477 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/18743
Karar No: 2014/19477
Karar Tarihi: 14.10.2014

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/18743 Esas 2014/19477 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2014/18743 E.  ,  2014/19477 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Amasya İş Mahkemesi
    Tarihi :27.06.2014
    No :2013/168-2014/477

    Dava, muris babadan dolayı ölüm aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
    Mahkeme, yazılı biçimde davanın kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    5510 sayılı Yasanın 32. maddesinin 17.04.2008 tarih 5754 sayılı Yasanın 20. maddesiyle değişik 2. fıkrasının (a) bendi “En az 1800 gün malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi bildirilmiş veya 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalı sayılanlar için, her türlü borçlanma süreleri hariç en az 5 yıldan beri sigortalı bulunup, toplam 900 gün malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi bildirilmiş,...” olanlara ölüm aylığı bağlanacağı hükmünü, anılan Yasanın ‘Aylık ve gelirlerin birleşmesi’ başlığını taşıyan 54/a-5. maddesinin ise “Hem eşinden, hem de ana ve/veya babasından ölüm aylığına hak kazananlara, tercihine göre eşinden yada ana ve/veya babasından bağlanacak aylığı” nın bağlanacağı hükmünü içermesine, 12.08.2012 tarihinde vefat eden SSK’lı muris kocadan dolayı davacıya 01.09.2012 tarihi itibariyle ölüm aylığı bağlanmasına, davacının SSK emeklisi babasının ise 15.02.1994 tarihinde vefat edip babadan ölüm aylığı bağlanmasına yönelik talebin Kurumca 01.04.2013 tarihli yazıyla reddedilmesine, kocanın ölümünün 5510 sayılı Yasanın yürürlük tarihi olan 01.10.2008 tarihinden sonra gerçekleşmiş olması nedeniyle somut olayda mülga 506 sayılı Yasanın 68. maddesi ile Geçici 91. maddesinin uygulanması imkanının bulunmamasına göre, mahkemece, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle kabulüne hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
    O halde, davalı Kurum avukatının bu yöne ilişkin temyiz itirazı kabul edilmeli hüküm bozulmalıdır.
    SONUÇ: Açıklanan nedenle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, 14.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.