Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK"nun 82/4.maddesi gereğince (Borçlu çiftçi ise kendisinin ve ailesinin geçimi için zaruri olan arazi) haczedilemez. Ne miktar arazinin borçlu ve ailesinin geçimini karşılayabileceği hususunun bilirkişi aracılığıyla saptanması gerekir.
Yerleşik Yargıtay uygulamasına göre borçlunun (asıl uğraşının) ziraat ve çiftçilik olup olmadığı olmadığı hususu da araştırılmalıdır. Mahkemece yaptırılan zabıta araştırmasına göre; borçlular Y. Y. ve N.S."in çiftçilikle uğraştığı tespit edilmiştir. Borçlu Ş.A. T."in ise zabıta araştırmasına göre mandıracılık ve ticaret yaparak geçimini temin ettiği, keşifte dinlenen tanık beyanlarına göre çiftçilik yaparken görülmediği anlaşılmıştır. Bu durumda borçlu Ş.A.T."in İİK"nun 82/4.madde hükmünden yararlanması mümkün değildir.
Mahkemece borçlu Ş. A. T."in haczedilmezlik şikayetinin reddi yerine yazılı gerekçe ile kabulü isabetsizdir.
Kabule göre de; bir kısım parseller yönünden feragat nedeniyle haczedilmezlik şikayetinin reddine karar verilmesine rağmen alacaklı vekili lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 31.01.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.