MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ereğli (Konya) 1. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 29/03/2018 tarih ve 2016/914-2018/263 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; dava dışı Ereğli Süt Üreticileri Birliği üyesi olan ve üretici olan müvekkilinin, Birlik"le davalı banka arasında imzalanan protokol uyarınca, davalıdan 2010 yılı içerisinde iki yıl ödemesiz beş yıl ödemeli destek kredisi kullandığını, sözleşmeye ve protokole uygun devam eden kredi kullanımında davalı bankanın tek taraflı kendi iç usul ve esaslarında yapılan değişiklik ve alınan karar gereğince, tarımsal kredi kullanan üreticilerden % 3 ve her yıl için ayrıca % 1,5 yıllık komisyon kesintisi yapmaya ve bu kesintileri iki yıl önce kredi alanlara da uygulamaya karar verdiğini, bu kapsamda müvekkilinden 25.01.2013 tarihinde haksız kesinti yapıldığını ileri sürerek, 3.412,50 TL haksız kesintinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının tarımsal kredi müşterisi olduğunu ve tüketici sıfatı bulunmadığını, geriye dönük bir hesaplama ve tahsilat olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının davalı bankadan 2010 yılı içerisinde kredi kullandığı, bu kredi kullanımından 2 sene sonra 25/01/2013 tarihinde ise davacıdan 3.412,50 TL kredi komisyon masrafı adı altında ücret kesintisi yapıldığı, bankanın davacı müşteriye yazdığı yazıda komisyon kesintisinin 2011 ve 2012 yıllarında çekilen kredilere ilişkin olduğunu bildirdiği, ancak davacının çektiği kredinin 2010 yılına ait olduğu, genel işlem koşullarına ilişkin 01/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren Borçlar Kanunu 20. maddesi hükmünün taraflar arasındaki sözleşmenin daha önceki bir tarihte imzalanmış olması nedeniyle uygulanamayacağı, davalı bankaca uygulanan komisyon oranı diğer banka ortalamalarının altında kalsa da kredi kullanımından çok uzun bir süre sonra kesinti yapılmasının bankacılık teamüllerine uygun olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne 3.412,50 TL"nin, temerrüt (dava) tarihi olan 10/09/2013 tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 197,21 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 18/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.