Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/1807 Esas 2018/4145 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... Gayrimenkul Yatırım Ortaklığı A.Ş. vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 8. Tüketici Mahkemesinden verilen 21/12/2017 gün ve 2017/565-2017/1251 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, davalıdan satın aldığı dairenin sözleşmede kararlaştırılan süre içerisinde teslim edilmemesi nedeniyle gecikilen her ay için sözleşme bedelinin binde beşi oranında hesaplanacak gecikme cezasının satış bedeline karşılık davalıya verdiği senet bedelinden mahsubu ile bu oranda senet bedellerinden borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiş, davalı davanın reddini dilemiş, mahkemece, davanın kabulüne, davacının alacağının 895,3 TL olduğunun tespitine, 11 adet 8.151,00 TL tutarındaki senetler toplamı olan miktardan mahsup edilerek davacının bu senetlerden dolayı davalıya 7.255,7 TL borçlu olduğunun tespitine karar verilmiştir. Verilen karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK" nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2017 tarihinden itibaren 2.270,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm 895,30 TL olup karar tarihi itibariyle 2.270,00 TL"yi geçmediğinden HUMK" nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle temyiz edilen bölüm miktar itibariyle kesin olduğundan temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 04/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.