11. Hukuk Dairesi 2018/3959 E. , 2019/5574 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Antalya 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 20/09/2017 tarih ve 2015/655 E- 2017/521 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince verilen 29/05/2018 tarih ve 2017/2033 E- 2018/869 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin 1990 yılından bu yana “BOTANİK” ibaresi üzerinde hak sahibi olduğunu ve "BOTANİK" esas unsurlu altı ayrı markası bulunduğunu, müvekkilinin tanınmış markasından yararlanma amacı olan davalının kötü niyetli olarak müvekkili şirketin tescilli markalarıyla iltibasa neden olacak derecede benzer olan 2014/15873 sayılı "BOTANİK RESORT OTEL + şekil "" ibareli markayı tescil ettirdiğini, bu tescilin 556 sayılı KHK"nın 7., 8., 42/a-b maddelerine aykırılık oluşturduğunu ileri sürerek davalı adına tescilli 2014/15873 numaralı markanın hükümsüzlüğüne ve TPMK kayıtlarından terkin edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının "BOTANİK" ibareli markayı kullanmadığını, müvekkilinin marka kullanımının eskiye ve tescile dayalı olduğunu, davacının “Botanik” markasını otelcilik hizmetlerinde müvekkilinden sonra kullanmaya başladığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacıya ait markalar arasında yer alan 90/002509 sayılı ""BOTANİK"" + şekil" ibareli markanın 07/07/1991 tarihinden itibaren davacı adına tescilli olduğu, davalının 2014/15873 sayılı ve "BOTANİK" ibareli markayı 25/02/2014 tarihinde davacı markasının tescilinden uzunca bir süre sonra tescil ettirmiş olduğu, davacıya ait markalar ile davalı markası arasında ilk bakışta ortalama tüketici tarafından farkedilemeyecek şekilde benzerlik bulunduğu, hizmetler karşılaştırıldığında 43.sınıftaki geçici konaklama hizmetleri bakımından ayniyet olduğu, taraf markalarında botanik ibaresinin esas unsur oluşturacak şekilde ön planda olduğu, 556 sayılı KHK 8/1-b kapsamında hükümsüzlük koşulları oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne, SMK"nın 6/1 ve 556 sayılı KHK 8/1-b maddesi uyarınca davalı adına tescilli 2014/15873 sayılı "Botanik Resort Otel + şekil" ibareli markanın hükümsüzlüğüne ve TPMK"dan terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; davacı adına tescilli 2013/26421 numaralı “Botanik Laundry” ibareli markanın davalı markasından daha önce tescil edildiği, her iki markanın esaslı unsurunun “Botanik” ibaresi olduğu, davalının 2014/15873 numaralı markasının 43. sınıfta “geçici konaklama hizmetleri” yönünden tescilli olduğu, davacı markasının da aynı sınıfa ilişkin tescilinin bulunduğu, taraf markaları arasında iltibasa yol açacak şekilde benzerlik bulunduğu, davacı adına tescilli 2000/16619 tescil numaralı markanın ise “Hotel Botanik” ibarelerini içerdiği ve tescilli olduğu alt sınıflar itibari ile davalı markası ile aralarında iltibasa neden olacak şekilde benzerlik bulunduğu, markaların korunmasında esas olanın tescil ilkesi olduğu, davacının markalarını kullanılıp kullanmamasının eldeki davanın konusunu oluşturmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 18/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.