Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5392 Esas 2020/4053 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5392
Karar No: 2020/4053
Karar Tarihi: 29.06.2020

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5392 Esas 2020/4053 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların taksirle öldürme suçundan yargılandığı ve sanık ...'in mahkumiyetine, diğer sanıkların ise beraatine karar verildiği belirtiliyor. Ancak hükmün gerekçesi yeterince açıklanmadığı ve suç oluşturan eylemin gösterilmediği için kanuna aykırı olduğu ve bu nedenle bozulması gerektiği kararına varılmıştır.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 223/2-c maddesi: Sanıkların beraat etmesi.
- TCK'nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri: Sanık ...'in mahkumiyetine sebep olan kanun maddeleri.
- Anayasa'nın 141. maddesi: Tüm mahkeme kararlarının gerekçeli olarak yazılması zorunluluğu.
- CMK'nın 34. maddesi: Mahkeme kararlarının gerekçeli olarak yazılması zorunluluğu.
- 1412 sayılı Kanunun 308/7 maddesi: Hükmün gerekçesinin olmamasının hukuka kesin aykırılık halini oluşturacağı.
- CMK'nın 289/1-g bendi: Hükmün gerekçesinin yetersiz olduğu durumlarda hukuka aykırılık halinin oluşacağı.
- CMK'nın 230. maddesi: Hükmün gerekçesinde suçun gösterilmesi, nitelendirmesi, cezanın belirlenmesi vb. belirtilmelidir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi: Hükmün bozulacağı durumları belirler.

12. Ceza Dairesi 2017/5392 E. , 2020/4053 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : Sanıklar ... ve ... hakkında; CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat
Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanık ...’nin mahkumiyetine, sanıklar ... ve ...’un beraatine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141 ve 5271 sayılı CMK’nın 34. maddeleri uyarınca bütün mahkeme kararlarının, karşı oy da dahil olmak üzere gerekçeli olarak yazılması zorunludur. Hükmün gerekçeyi ihtiva etmemesi ise 1412 sayılı Kanunun 308/7 ve 5271 sayılı CMK’nın 289/1-g bendi uyarınca hukuka kesin aykırılık halini oluşturacaktır. Ayrıca Ceza Muhakemesi Kanununun 230. maddesi uyarınca, hükmün gerekçesinde, suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi, bunun nitelendirmesinin yapılması, Ceza Kanununda öngörülen sıra ve esaslara göre cezanın ve ayrıca cezaya mahkûmiyet yerine veya yanı sıra uygulanacak güvenlik tedbirinin belirlenmesi, cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine ya da ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususa ilişkin istemlerin kabul veya reddine dair dayanakların gösterilmesi zorunludur. Gerekçe, hükmün dayanaklarının, akla, hukuka ve dosya içeriğine uygun açıklamasıdır. Bu nedenle, gerekçede hükme esas alınan veya reddedilen bilgi ve belgelerin belirtilmesi ve bunun dayanaklarının gösterilmesi, bu dayanakların da, geçerli, yeterli ve yasal olması gerekmektedir. Bu itibarla keyfiliği önlemek, tarafları tatmin etmek, sağlıklı bir denetime olanak sağlamak bakımından, hükmün gerekçeli olmasında zorunluluk bulunmakta olup, incelenen dosya kapsamında; bu ilkelere uyulmadan sanıklara atılı suçun ne olduğu ve sübut delilleri irdelenmeksizin, delil tartışılması içermeyen kararla gerekçesiz olarak yazılı şekilde hükmün kurulması;
Kanuna aykırı olup, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, sair yönler incelenmeksizin, hükmün BOZULMASINA, 29/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.