Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17004 Esas 2019/1761 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17004
Karar No: 2019/1761
Karar Tarihi: 04.02.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17004 Esas 2019/1761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak mala zarar verme suçundan kurulan hüküm mümkün olmadığından sanığın temyiz talebi reddedilmiştir. Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarına ilişkin ise, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında değerlendirileceği belirtilmiştir. Kararda 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2.maddesi de yer almıştır.

2. Ceza Dairesi 2016/17004 E. , 2019/1761 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya,toplanan delillere,gerekçeye,hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 04.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.