Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12655 Esas 2020/4047 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasıyla; TCK"nın 179/3-2, 62, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık vasisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 179/3-2, 62. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Uşak 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 10/04/2013 tarihli ve 2012/571 esas, 2013/349 karar sayılı kararının 18/04/2013 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 28/12/2013 tarihinde yeniden aynı suçu işlediği ve Kumluca 2. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 09/06/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Uşak 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/11/2015 tarihli ve 2015/418 Esas, 2015/845 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya içeriğine göre, 194 promil alkollü akollü vaziyette araç kullanmakta iken direksiyon hakimiyetini kaybederek yaralamalı trafik kazasına sebebiyet veren sanık hakkında;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ardından ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alınması ile yapılan yargılama esnasında; sanığın vasisi olan eşinin 03/11/2015 tarihli dilekçesinin ekinde sunduğu sağlık raporlarına göre, sanığın duruşmaya katılamayacak durumda olduğu anlaşıldığından, sanığa zorunlu müdafii tayin edilerek duruşmada temsil edilmesi sağlandıktan sonra, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup; sanık vasisinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 29/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.