MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 19/07/2017 tarih ve 2015/623 E- 2017/620 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 25/05/2018 tarih ve 2018/125 E- 2018/568 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının halen davalı şirketin %20 hissesine sahip ortağı olduğunu, davalı şirketin aynı zamanda şimdiki temsilcisi de olan dava dışı ...’ın 2011 yılında şirket hisselerinin tamamını devir almak istediğini, ancak işleri öğrenene kadar ve diğer sigorta şirketleri ile acentelik sözleşmesi yapılması için davacının bir süre daha şirkette ortak olarak kalmasını istediğini, şirket işleyişine müdahil olmayan davacının sadece kağıt üstünde ortaklığa devam ettiğini, şirketin yanlış yönetiminden itibar kaybı yaşandığını, şirket kayıt ve defterlerinin davacı tarafından incelenmesinin engellendiğini ileri sürerek davacının davalı şirket ortaklığından çıkmasına ve TTK"nın 641/1 maddesi gereği davacının davalı şirketteki esas sermaye payının gerçek değerine uyan ayrılma akçesinin bilirkişiler tarafından hesaplanarak verilmesine, ayrılma akçesinin yaşayan şirket değerinin tespit edilerek iadesine ve ayrıca TTK"nın 638/2. maddesi gereği dava süresince davacı müvekkilin ortaklıktan doğan hak ve borçlarının tümünün tedbiren dondurulmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının davalı şirkette 03/06/2004-03/06/2014 tarihleri arasında şirket müdürü olarak görev yaptığı, davacının müdür sıfatının sona erdiği 04/06/2014 tarihinden davanın açıldığı tarihe kadar gerçekleşen yönetim ve işleyişin davacının müdür sıfatının bulunduğu dönemdeki davranışların devamı niteliğinde olduğu, davacının müdür sıfatının bulunduğu dönemde başlayıp devam eden davranışların objektif bakımdan haklı neden olarak kabul edilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 18/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.