MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, kimya mühendisi olduğunu ve davalıya ait işyerinde 18.05.1999 tarihinden 31.12.2004 tarihine kadar sorumlu müdür ünvanıyla çalıştığını, bu tarihten sonra davalı tarafça adının Gıda Sicilinden sildirilmesi gerekmesine rağmen bu sorumluluğun yerine getirilmediğini, 2008 yılında bunun öğrenilmesi üzerine davalıya ihtarda bulunulmasına rağmen sicilden terkine dair herhangi bir işlem yapılmadığını, davalı kooperatifin adını haksız yere yönetici sıfatı ile kullanmak suretiyle kişilik haklarına saldırıda bulunmuş olduğunu, aynı zamanda da haksız kazanç elde etmiş olduğunu ileri sürerek davalının 2.500,00.-TL maddi, 5.000,00.-TL manevi tazminat ödemesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davacının maddi tazminat davasının reddine, Davacının manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile 3.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden başlayacak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafça temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm davalının ise ikinci bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece; Kooperatifin davacının adını gıda sicilinden sildirmesi ve yeni bir sorumlu yönetici görevlendirmesi gerekirken rızasını almadan davacının adını sorumlu yönetici olarak kullanmaya devam ettiği, bu şekilde kusurlu davranışı ile davacının adını haksız olarak kullanmaya devam ettiği, bu davranışın davacının kişilik haklarından olan isim hakkına saldırı niteliğinde olduğu ve davacı lehine manevi tazminat şartlarının oluştuğu gerekçesi ile davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü cihetine gidilmiştir. Oysa, Anayasa’nın “Temel Haklar ve Hürriyetlerin Niteliği” başlığını taşıyan 12. maddesinde herkesin kişiliğine bağlı dokunulmaz, devredilmez, vazgeçilmez temel hak ve özgürlüklere sahip olduğu belirtildikten başka, 17. maddesinde de, herkesin yaşama, maddi ve manevi varlığını koruma ve geliştirme hakkına sahip bulunduğu da düzenleme altına alınmış bulunmaktadır. Türk Medeni Kanunu’nun 24. maddesinde, kişilik haklarına yapılan saldırının unsurları belirtilmiş ve hukuka aykırılığı açıklanmıştır. 25. maddesinde ise, kişilik haklarına karşı yapılan saldırının dava yolu ile korunacağı düzenlenmiş, yine 26. maddesinde Adın korunması haksız kullanımı halinde ve haksızlığın niteliğinin gerektirmesi halinde manevî tazminat talep edilebileceği öngörülmüştür. Mahkemece, belirtilen düzenlemeler ışığında sicilden terkin başvurusunun yapılmamış olmasının niteliği itibariyle kişilik haklarına saldırı oluşturmadığının kabulü ile manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm davalının ikinci bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 8,20 TL. kalan harcın davacıdan alınmasına, peşin alınan 27,70 TL harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 03/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.