Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/7018 Esas 2019/1743 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7018
Karar No: 2019/1743
Karar Tarihi: 04.02.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/7018 Esas 2019/1743 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum olmuştur. Ancak mala zarar verme suçuyla ilgili mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi reddedilmiştir çünkü 6217 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca doğrudan hüküm verilen adli para cezasına karşı temyiz hakkı bulunmamaktadır. Sanığın hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyet hükümleri ise incelendiğinde, etkin pişmanlık hükümleri uygulanırken TCK'nın 168/1 maddesi yerine yazılmış olan 168/2 maddesi hatalı olduğundan düzeltme kararı verilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi ve sanığın başka tekerrüre esas alınacak sabıkası olmaması nedeniyle tekerrüre esas alınan mahkumiyete konu suçun hırsızlık suçu olduğu tespit edilmiştir. CMK'nın 253. maddesi kapsamında uzlaşma sağlanmış olan suç nedeniyle infaz aşamasında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde: Doğrudan hüküm verilen 3.000 TL dahil adli para cezasına karşı temyiz hakkı bulunmamaktadır.
- TCK'nın 168/1 maddesi: Hırsızlık suçunda etkin piş

2. Ceza Dairesi 2018/7018 E. , 2019/1743 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan, sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... hakkında mala zarar verme suçu ile ilgili olarak etkin pişmanlık hükümleri uygulanırken, uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesi yerine aynı Kanun"un 168/1. maddesinin yazılması, dosya kapsamına göre zararın kovuşturma aşamasında giderildiğinin ve mahkemenin de kabulünü bu yönde yaparak indirim oranını 1/2 olarak uyguladığının anlaşılması karşısında; mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan mahkumiyete konu suçun TCK"nın 141/1. maddesinde belirtilen hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, öncelikle tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 04/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.