MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14/02/2017 tarih ve 2014/62 E- 2017/19 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince verilen 24/05/2018 tarih ve 2017/1734 E- 2018/1251 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 2012 06295 sayılı tabanca tasarımı belgesinin yenilik ve ayırt edicilik koşullarını taşımadığını, ayrıca tasarımın bizzat davalı tarafından uzun yıllar önce “ZORAKİ M906” kodlu ürünle kamuya sunulduğunu, 2010 yılındaki bu kamuya sunmanın noter tasdikli görüntülerinin ve video kayıtlarının bulunduğunu, davalının aynı tasarıma ilişkin 2012 01491 nolu tasarım tescil belgesi bulunduğunu, aynı tasarımın yine davalı tarafından OHIM’e başvurusunun yapıldığını, davalının uzun yıllardan beri var olan ürünleri kötüniyetli olarak tescil ettirdiğini ileri sürerek 2012 06295 sayılı tasarımın hükümsüzlüğüne, sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, dava konusu tasarım ile kıyaslanan diğer üç tasarımın da davalıya ait olduğunu, dava konusu tasarımın yeni ve ayırt edici olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu tasarımın daha önce davalı tarafından tescil ettirilen 2012 01491 ve 04.07.2010"da OHİM"de tescil ettirilen 001691262-0001 no"lu tasarımlar ile ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğu, dava konusu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik kriterlerini taşımadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu 2012 06295 sayılı tasarımın hükümsüzlüğüne, sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, dava konusu tasarımın 2010 yılında OHİM nezdinde ve 2012 yılında ise TPMK nezdinde gene davalı tarafından tescil ettirilmiş olduğu, dava konusu tasarımın yeniliğinin bizzat davalı tarafından yok edildiği, tasarım sahiplerinin kendilerinin yapacakları açıklamalar ve sunumlar için öngörülen 12 aylık hoşgörü süresinin 6769 sayılı SMK ile 3 yıla çıktığı, ancak yasaların geriye yürümeyeceği gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 18/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.