Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/227 Esas 2019/1742 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/227
Karar No: 2019/1742
Karar Tarihi: 04.02.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/227 Esas 2019/1742 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Ancak, mala zarar verme suçuna yönelik adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanığın bu temyiz isteği reddedildi. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarına yönelik mahkumiyet hükümleri ise temyiz edilemedi ve karar onandı. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da incelenmiş olup, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak da 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ele alınmıştır.

2. Ceza Dairesi 2019/227 E. , 2019/1742 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 04/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.