Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17523 Esas 2019/1741 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17523
Karar No: 2019/1741
Karar Tarihi: 04.02.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17523 Esas 2019/1741 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayının gece vakti işlendiği ve sanıkların mahkum edildiği bir davada TCK'nın 143/1. maddesinin uygulanmamasına karar verdi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararını da nazara alarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiğine karar verildi. Hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143/1. maddesi, TCK'nın 53. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4 maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/17523 E. , 2019/1741 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 04/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.