Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2257 Esas 2019/9859 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2257
Karar No: 2019/9859
Karar Tarihi: 08.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2257 Esas 2019/9859 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Sanıkların birlikte hareket etmelerinden dolayı suçlu bulundukları kararlaştırılmıştır. Sanık ...'un kullandığı bıçaktan sorumlu tutulması ve suçu bıçakla işlediğinin kabul edilmesi sebebiyle TCK'nin 86/3-e maddesi uygulanmamıştır. Ayrıca, ilk haksız hareketin kimden geldiği belirsiz olduğu için sanık lehine haksız tahrik indirimi yapılmıştır. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, bu durumda TCK'nin 29. maddesi uygulanarak haksız tahrik indirimi yapılması gerekmekte ve orantılılık ilkesi doğrultusunda asgari hadden (1/4) indirim yapılması gerekmektedir. Ancak mahkeme tarafından (1/3) oranında indirim yapıldığı için eksik ceza tayini yapılmıştır. Sonuç olarak, sanığın temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm isteme uygun olarak onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 37/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-e maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/2257 E. , 2019/9859 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Olay günü sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde hareket etmeleri nedeniyle, sanık ..."un, sanık ..."un suçun işlenmesinde kullandığı bıçaktan sorumlu tutulması ve üzerine atılı suçu silahtan sayılan bıçak ile işlediği gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 37/1. maddesi uyarınca sanık hakkında TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanmaması ve yine mahkemece, ilk haksız hareket hareketin kimden geldiğinin belirlenemediğinden bahisle sanık lehine haksız tahrik indirimi yapıldığının belirtilmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (1/3) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve akdirine, gösterilen gerekçeye göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.