Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1431 Esas 2019/3352 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1431
Karar No: 2019/3352
Karar Tarihi: 19.02.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1431 Esas 2019/3352 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevli memurların evine gelmesine izin vermedi ve uzaklaştırmak için fiili hareketlerde bulundu. Yakalandığı esnada da el kol hareketleri ile direndi. Ancak, mahkeme kararı sanığın cebir ya da tehdit unsuru kullanarak direnmediğini ve denetimli serbestlik tedbirinin süresinin belirlenmesi gibi hatalı uygulamalara yer verdiği için bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- TCK'nın 265. maddesi: Görevi yaptırmamak için direnme
- CMK'nın 230/1-c maddesi: Yetersiz gerekçelerle mahkumiyet kararı verilmesi durumu
- TCK'nın 58. maddesi: Ek savunma hakkı verilmesi gerekliliği
- CMK'nın 226/2. maddesi: TCK'nın 58. maddesi uygulanarak hatalı davranılması
- TCK'nın 53/1-b maddesi: Anayasa Mahkemesi kararı ile iptal edilmiş olması
- TCK'nın 53/1-c maddesi: Hak yoksunluğunun sınırları ile ilgili açıklamalar.

18. Ceza Dairesi 2017/1431 E. , 2019/3352 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- TCK"nın 265. maddesinde "görevi yaptırmamak için direnme" başlığıyla "seçenekli hareketli" ve "amaçlı bir fiil" olarak düzenlenen ve görevin yapılmasını önleme maksadıyla kamu görevlisine karşı gelinmesi eylemleri cezalandırılan suç tipinde; hareketin icra vasıtalarının "cebir veya tehdit" şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğü ve belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alındığında, dosya kapsamı ve olay tutanağına göre, sanığın "benim evime gelemezsiniz, kontrol edemezsiniz" diye bağırarak, görevli memurları ikametinden uzaklaştırmak için fiili hareketlerde bulunduğu ve etkisiz hale getirilip yakalanması esnasında el kol hareketleri ile direndiği şeklinde kabul edilen eyleminde, sanığın direnme suçunu nasıl işlediği, cebir ve tehdit unsurlarının kendisi yönünden nasıl oluştuğu, denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle gösterilmeden, CMK"nın 230/1-c maddesine aykırı olarak, yetersiz gerekçelerle hakkında mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen TCK"nın 58. maddesinin uygulanması suretiyle CMK"nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
3- Mükerrir sanık hakkında, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
4- TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması ve yine aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.