MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davanın Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi Mahkemesince görülerek verilen 09/12/2015 tarih ve 2015/394-2015/394 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “ETİ PAY”, “ETİ PAYKEK” ve “PAYKEK” ibareli markaların sahibi olduğunu, kek şeklini içeren tasarım belgesinin de bulunduğunu, davalının, müvekkilinin tanınmış markalarına iltibas ve tecavüz oluşturacak, ayrıca onların tanınmışlığından haksız yarar sağlayıp itibar ve ayırt edici karakterini zedeleyecek, tasarım tescilinden doğan haklarına tecavüz oluşturacak nitelikte 30.sınıf ürünleri içeren "şimşek paye meyveli kek+şekil" ibareli marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvuruya karşı yapılan davacı itirazlarının nihaî olarak YİDK tarafından 2014/M-14929 sayılı kararla reddedildiğini, "şimşek paye meyveli kek+şekil" ibareli başvurunun müvekkilinin marka ve tasarım tescilinden doğan haklarına tecavüzde bulunduğunu ileri sürerek kurum kararının iptaline ve davalı markasının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Kurum vekili, kurum kararının hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacının tescilli marka ve tasarımlarıyla başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede benzerlik olup olmadığının tespitinde, işaret ve markanın bütünsel olarak analiz edilmeleri gerektiğini, görsel, işitsel ve anlamsal olarak "şimşek paye meyveli kek+şekil" ibaresini içeren başvuru konusu işaretin davacı markaları ile ortalama alıcıları iltibasa düşürebilecek derecede benzer bulunmadığını, başvurunun davacının tasarım tescilinden farklı olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının kurum nezdindeki itirazında sadece tasarım tescil belgelerine dayandığı, başvuru konusu işaretin davacının kalıp ve gıda ürünlerini içeren tasarımları ile küçük ayrıntı seviyesini aşacak derecede farklı bulunduğu, tesis edilen YİDK kararının hukuka uygun olduğu, davacının yargılama sırasında hükümsüzlük isteminde de bulunduğu, bu isteminde yeni itiraz nedenleri ileri sürmesinin mümkün olduğu, davacının yargılama sırasında dayandığı markalarından 2011/4832 sayılı marka ile başvuru konusu işaretin biçim, renk ve düzenleme tarzı itibariyle iltibasa neden olacak derecede benzer olduğu, başvuru kapsamındaki 30/3. ve 30/10.sınıftaki ürünlerinin davacının dayanak markasındaki ürünlerle aynı/benzer olduğu, bu hâlin öteden beri kullanılan davacı markasının tüketiciler nazarında tesis ettiği imajın transferi sonucunu doğuracağı gerekçesiyle, YİDK kararının iptali istemli davanın reddine, hükümsüzlük istemli davanın ise kısmen kabulüne karar verilmiştir
Kararı, davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı şirketten alınmasına, 18/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.