Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/1950 Esas 2012/8965 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işyerinde 06.12.2005 tarihinde montaj elemanı olarak işe başladığını, son maaşının net 480,00 TL olduğunu, 21.05.2007 tarihinde davalı işverenin iş sözleşmesini haksız feshettiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışması ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkili şirketin son yıllarda ekonomik sıkıntılar içinde olduğunu, bu nedenle isteyen işçilerle tüm işçilik haklarının ödenerek iş sözleşmesinin feshi yoluna gidildiğini, ancak davacı işçinin iş sözleşmesinin müvekkili tarafından feshedilmediğini, davacı işçinin 18.05.2005 tarihinde işyerinde çalışmaya başladığını, asgari ücret üzerinden maaş aldığını ve tüm haklarının ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işverenin iş sözleşmesini haklı bir neden yokken feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının işe başlangıç tarihi bakımından taraflar arasında uyuşmazlık vardır.
Davacı vekilinin dava dilekçesinde, davacının 06.12.2005 tarihinde çalışmaya başladığını iddia etmesine rağmen mahkemece talebin aşılması suretiyle davacının işe başlama tarihinin 08.06.2005 olarak dikkate alınması ve bu şekilde davacının taleplerinin hüküm altına alınması HUMK.nun 74. (HMK.nun 26.) maddesine aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.