11. Hukuk Dairesi 2018/4417 E. , 2019/5556 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 7. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 17/07/2018 tarih ve 2017/1027-2018/698 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Almanya"daki müşterisine gönderdiği şaftlı silindir emtiasının davalı tarafından taşındığını, nakliye esnasında emtianın hasar görmesine bağlı olarak müvekkilince alıcı firmaya 7.975 Euro ödediğini, davalının e-mail yazışmalarında kusurunu kabul etmesine rağmen zararı ödemediğini ileri sürerek 7.975 Euro"nun ödeme günündeki TL karşılığının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin akdi taşıyıcı olmakla birlikte emtianın fiilen dava dışı Arspet şirketi tarafından taşındığını, malların tam ve sağlam olarak alıcısına teslim edildiğini, CMR Konvansiyonunun 30. maddesinde öngörülen ihbar mükellefiyetinin yerine getirilmediğini, taşıma senedine hasar kaydı oluşturulmadığını, hasara ilişkin hiç bir belgenin sunulmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamı, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, hasara boşaltma esnasındaki yanlış hareketlerin sebebiyet verdiğinin ileri sürülmediği, hasarın taşıma sırasında gerçekleştiği, hasar miktarının 7.975 EURO olarak kabul edildiği gerekçesiyle davanın kabulü ile 7.975 EURO’nun ödeme tarihindeki TL karşılığının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentler dışında kalan sair temyiz itirazları reddedilmiştir.
2- Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklı tazminat istemine ilişkin olup mahkemece yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Dava konusunun, Türkiye’den Almanya’ya yapılan taşıma işi esnasında meydana gelen zarara ilişkin olması karşısında, somut olayda CMR Konvansiyonun uygulanması gerekmektedir.
Taşıyıcının mesuliyeti, CMR"nin 17 vd. maddelerinde düzenlenmiştir. Buna göre taşıyıcı yükü teslim aldığı andan, teslim edilinceye kadar malların kısmen veya tamamen kaybından veya hasarından veyahut da gecikmesinden dolayı sorumludur. Bu kapsamda istenebilecek tazminat ve tazminatın hesaplanma şekli de CMR"nin 23-28. maddelerinde hükme bağlanmıştır. Buna göre, CMR’de temel ilke taşıyıcının gerçek zararı aşmamak üzere sınırlı, meydana gelen gerçek zararın anılan maddelerde belirlenen sınırlı sorumluluk miktarını aşması halinde ise, sınırlı sorumluluk miktarı kadar sorumlu olmasıdır. Bu itibarla, taşıma esnasında hasarlandığı tespit olunun emtiaların sayı ve cinsinin açıkça ortaya konulması gerekirken; davalı tarafa çekilen ihtarda 14 adet, davacının dava dışı teslim alan ile yaptığı yazışmada 23 ve 19 adet silindirin, davalı tarafından davacıya gönderilen e-mailde ise 1 paletin hasar bedeline ilişkin görüşmeler yapıldığı anlaşılmış olup, mahkemece anılan hususlar karar yerinde tartışılmaksızın 19 silindir üzerinden hesap yapılması doğru olmamıştır.
3- Yine mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, uyuşmazlığa CMR’nin uygulanması gerektiği kabul edilip, CMR"nin 23. maddesinde hükme bağlanan sınırlı sorumluluk esas ve kuralları ile emtianın yükleme için kabul edildiği yerdeki değeri gözetilerek, açık ve anlaşılır biçimde, emtianın kg başına SDR üzerinden sorumluluk sınırı belli tazminat hesabı yapılmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi de doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin (2) ve (3) nolu bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı lehine BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 18/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.