MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 52/2, 53/1 maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 200 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kafede oturan şikayetçinin yanına gelerek görüşme yapmak amacıyla cep telefonunu alan sanığın elektriğin kesilmesinden istifade ederek telefonu alarak kaçtığı, böylelikle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda ;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, şikayetçiden bir telefon görüşmesi yapıp iade etmek üzere aldığı cep telefonunu geri vermeyerek uzaklaşması şeklinde sübut bulan eylemi, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12/06/2012 tarih ve 2011/15-440 esas, 2012/229 sayılı kararında da belirtildiği üzere, zilyetliğin devredilmemiş olması nedeniyle TCK"nın 141/1. maddesinde öngörülen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında hataya düşülerek güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığın, sonuç olarak 5 ay hapis ve 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, CMK"nın 231. maddesi uyarınca bu hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra sanığın denetim süresi içerisinde kasten yeniden bir suç işlemiş olması nedeniyle CMK"nın 231/11 maddesi uyarınca sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden sanığın bu kez sonuç olarak 5 ay ve 200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,


Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkın gözetilmesine 04/10/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.