Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17528 Esas 2019/1735 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17528
Karar No: 2019/1735
Karar Tarihi: 04.02.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17528 Esas 2019/1735 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz istemleri incelendiğinde, hak yoksunlukları yönünden Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alınarak, mahkumiyet hükümlerinin kabul edilmesine karar verilmiştir. Ancak sanık hakkındaki diğer mahkumiyet hükümlerinde yapılan yargılama usulü açısından hukuka aykırılık tespit edilmiştir ve bu nedenle hükümler bozulmuştur. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi de bahsedilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2016/17528 E. , 2019/1735 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
UYAP"tan yapılan sorgulamada hükmün verildiği 21/01/2014 tarihinde, sanığın farklı yargı çevresindeki Sandıklı A3 T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu, sanığa duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediğinin sorulmadığı ve bu hususta bir karar alınmadığının anlaşılması karşısında; son oturumda hazır edilmeyen sanığın yokluğunda yargılama yapılarak mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.