MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 20.12.2017 tarih ve 2014/1685-2017/1211 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 26.10.2010 tarihli belirsiz süreli iş sözleşmesi imzalandığını bu sözleşmenin 15. maddesinde rekabet yasağı ve bu yasaya aykırılık sonucu ödenecek cezai şartın kararlaştırıldığını, davalının iş akdini istifa ederek 18/02/2013 tarihinde sonlandırmasının ardından müvekkili şirket ile aynı işkolunda iştigal eden başka bir şirkette satış ve pazarlama elemanı olarak çalışmaya başladığını, müvekkili şirketin müşterilerine giderek satış yapmaya çalıştığını ve rekabet yasağı sözleşmesini ihlal ettiğini ileri sürerek 28.700.- TL cezai şartın 24/04/2013 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalının vekili, müvekkilinin baskı ile istifa ettirildiğini, bir iş sırrına vakıf olmadığını, yeni başladığı işyerinin işkolunun farklı olduğunu, davacının zararı olmadığını, talep edilen cezai şartın fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamı, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında geçerli bir rekabet yasağı sözleşmesi olduğu, bunun yürürlüğü için işten ayrılış şeklinin önemli olmadığı, davalının yeni işvereninin eskisiyle aynı işkolunda olup davalının da aynı işi yaptığı ve taraflar arasındaki rekabet yasağı sözleşmesini ihlal ettiği, cezai şartın TBK 181/2 gereği takdiren 14.350.- TL olarak belirlendiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 14.350,00 TL cezai şartın 02/05/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
1- Dava, rekabet yasağının ihlalinden doğan cezai şart istemine ilişkin olup mahkemece yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, rekabet yasağı sözleşmesinin yürürlüğünün, işçinin işten ayrılış şekli ile bağlı olmadığı belirtilmiş, davalının baskı neticesinde işten ayrılmaya zorlandığı savunması değerlendirilmemiştir. 6098 sayılı TBK 447/2 hükmünde de belirtildiği gibi; işverene yüklenebilen nedenlerle iş akdinin son bulması halinde rekabet yasağı hükümleri son bulacaktır. Bu nedenle, dosya münderecatındaki davalı savunmaları bu yönüyle değerlendirilerek hüküm kurmak yerine yazılı gerekçe ile karar verilmesi doğru olmamış anılan nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalının yukarıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazının kabulü ile kararın temyiz eden davalı lehine BOZULMASINA, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 18/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.