MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bu hususa ilişen bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1-Sanık hakkında “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve kullanma“ suçlarını işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanık ...‘un aşamalarda alınan savunmalarında, söz konusu şirketin yalnızca resmiyette ortağı ve yetkilisi olarak göründüğünü, gerçekte şirket işleri ile ...‘in ilgilendiğini beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi, tanık olarak bilgisine başvurulan şirket muhasebecisi ...‘ın sanığın savunmasını doğrulaması, dosya içerisinde bir sureti mevcut ... Noterliği‘nin 17.07.2008 tarihli ... yevmiye sayılı vekaletnamesiyle sanık tarafından savunmasında ismi geçen ...‘e genel vekalet verildiğinin görülmesi ile bu vekaletnamenin gerçekliğinin sorulmamış, suça konu faturalar ve şirket adına vergi dairesine verilen diğer belgeler üzerindeki yazı ve imzalar yönünden herhangi bir inceleme yapılmamış olması, sanığın kullandığı iddia olunan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında tanzim edilen vergi suçu raporlarının dosyaya getirtilmemiş, bu faturaları düzenleyen mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılmamış olması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından; sanık tarafından düzenlendiği iddia olunan fatura asılları ve sanık adına vergi dairesine verilen diğer belgeler temin edilerek üzerlerindeki imza ve yazıların sanığın eli ürünü olup olmadığı yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması, faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının belirlenmesi halinde; bahse konu vekaletnamenin gerçekliğinin ... Noterliği‘nden araştırılması, sanığın savunmasında ismi geçen ... ile suça konu faturaları kullanan mükelleflerin açık kimlik ve adres bilgilerinin tespitiyle duruşmaya celp edilmeleri, CMK‘nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulması, faturaları kullanan mükelleflerden suça konu faturaları kimden aldıkları, sanığı tanıyıp tanımadıkları hususlarının ayrıntılı olarak sorulması, sanık tarafından kullanılan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporlarının dosyaya getirtilmesi, bu mükellefler hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından dava açılıp açılmadığının araştırılmasından sonra, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
2-... Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı‘nın 04.02.2013 tarihli ve 1333-1334 sayılı yazılarında sözü edilen ve iddianamede nitelendirmesi yapılan suçlar ile ilgili 213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca sanık hakkında dava şartı olan Rapor Değerlendirme Komisyonu‘nun 14.01.2013 tarihli ve 8 sayılı mütalaası dosya içerisine getirtilmeden yargılamaya devamla hüküm kurulması,
3-Kabule göre de;
a)5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamade açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı, Osmaniye Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın 01.04.2013 tarihli 2013/1523 Soruşturma ve 2013/1490 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında, “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve kullanma” suçlarından kamu davası açıldığı, her takvim yılı yönünden birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenleme" ve “sahte fatura kullanma” suçlarının ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, birbirlerine dönüşemeyeceği gözetilmeden, kararın gerekçe kısmında sanığın kullandığı faturalara ilişkin bilgilere yer verildikten sonra, sanığın “sahte fatura düzenleme” suçunu işlediği kabul edilerek, hüküm fıkrasında ise yalnızca “sahte fatura düzenleme“ suçundan hüküm kurulduğu belirtilmek suretiyle hükümde karışıklığa yol açılmak suretiyle tek hüküm kurulması,
b)Hüküm fıkrasında uygulama maddesi olarak 213 sayılı Yasa‘nın 359/b maddesi yerine, 359/b-1 maddesi yazılması,
c)TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı itibarıyla sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 18.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.