12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/6922 Karar No: 2020/4028 Karar Tarihi: 29.06.2020
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6922 Esas 2020/4028 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, alkollü olarak araç kullanırken önce park halindeki bir araca, ardından karşı yönden gelen araca çarparak üç kişinin yaralanmasına sebep olduğu için taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahalli savcının temyiz itirazları kabul edilerek sanığın suçlu bulunmadığına karar verilmiştir. Ancak, alkollü olarak araç kullanması bilinçsizce yapılmış bir hatadır ve bu nedenle cezasında arttırım yapılması gerekmektedir. Bu durumda, TCK'nın 22/3 maddesi gereğince ceza arttırımı yapılması gerekmektedir. 5320 sayılı Kanunun 8. Maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. Maddesi gereğince, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri şu şekildedir: TCK'nın 89/4, 62/1, 53/6, 51/1-3-6-7-8. Maddeleri ve TCK'nın 22/3. Maddesi.
12. Ceza Dairesi 2019/6922 E. , 2020/4028 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 53/6, 51/1-3-6-7-8. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın kusuru bulunmadığına, mahalli Cumhuriyet savcısının ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Olay tarihinde sanığın idaresindeki otomobil ile olaydan 1 saat 43 dakika sonra yapılan ölçümde 1.27 promil alkollü olarak, meskun mahalde, tek yönlü yolda seyir halinde iken, önce seyrine göre sağ tarafta park halindeki araca çarptığı, ardından orta refüjü geçerek karşı yönden gelen müşteki Hubert LY idaresindeki araca tam kusurlu olarak çarptığı, bu araç içinde bulunan şikayetçi olan üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; alkollü araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu ve bu nedenle cezasında TCK"nın 22/3. maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi; Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.