Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, tedavide kullanılan ilaç salınımlı stent bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma üzerine, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların Avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve temyiz edenin sıfatına göre aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacı, tedavide kullanılan tıbbi cihaz bedelinden 8848,40 TL’nin tahsiline karar verilmesini istemiş; Mahkemece, davanın kısmen kabulüyle 7696,16 TL’nin tahsiline karar verilmiş; 13.03.2014 günlü karar taraflarca temyiz edilmiştir.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. Maddesindeki atıf nedeniyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1890,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde  temyiz (kesinlik) sınırının alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda; yerel mahkemece, reddine karar verilen 1152,24 TL alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması reddedilen miktar itibariyle mümkün bulunmadığından, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE;
2-Davalı Kurum vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Alacağın faiz başlangıcına ilişkin olarak kısa kararda açıklanan tarih hatalı olduğu gibi; uyulan bozma gereği kısa kararda açıklanandan başka bir tarihe karar verileceğine ilişkin hükmün gerekçesi de yersizdir. Ne ki, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında talep ve temerrüt tarihi gözetilerek faiz başlangıcının doğru belirlendiği gözetildiğinde anılan yanlışlık sonuca etkili bulunmamıştır.
Dairemizin uyulan bozma kararında, tedavide kullanılan tıbbi cihaz bedelinin belirlenecek rayiç fiyatı esas alınarak karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Dosyadaki belgelerden, ilaç salınımlı stent için bir adedi KDV hariç 1018,00 TL bedelin rayice uygun olduğu, faturadaki %8 KDV oranı eklendiğinde 1099,44 TL esas alınarak, katılım payı hükmün infazında Kurum tarafından hesaplanıp düşüldükten sonra kalan kısmının ödenmesi şartıyla , iki adet stent bedeli karşılığı 2198,88 TL’nin tahsiline karar verilmesi yerine, daha yüksek olan miktarın tahsiline karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki atıf gözetilerek, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının birinci bendinde yazılı, “7696,16 TL” rakamları silinerek yerine “2198,88 TL” rakamlarının; yargılama giderine ilişkin dördüncü bendinde yazılı “234,08 TL” rakamları silinerek, yerine, 100,00 TL” rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı yemyiz harcının davacıdan alınmasına, 30.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.