MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu
bozma
HÜKÜM : Cinsel taciz suçundan mahkumiyet, diğer
suçtan mükerrer açılan kamu davasının reddi

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanığın, mahkemece tefhim edilen hükümle ilgili süresinde sunduğu 30.06.2015 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğinden sadece cinsel taciz suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği anlaşılmakla gereği görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece sanık hakkında atılı suçtan doğrudan tayin edilen 1.800 TL adli para cezasına ilişkin hükmün miktar itibarıyla CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 07.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.