Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/9826 Esas 2019/4233 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/9826
Karar No: 2019/4233
Karar Tarihi: 20.02.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/9826 Esas 2019/4233 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı olan Kamu Hastaneleri Kurumu'nun harçtan muaf olduğu halde tahsil edilmesi gereken harcın tahsil edilmesine hükmedildiği ve kıdem tazminatı için faize hükmedilirken SGK yazısının işverene tebliğ edilmediği için fesih tarihi yerine dava tarihi için faize hükmedilmesi gerektiği belirtilerek kararın düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise 492 Sayılı Harçlar Kanunu ve HMK'nun geçici 3/2. maddesi ile HUMK'nun 438/7. Maddesi olarak belirtilmiştir.

9. Hukuk Dairesi 2017/9826 E. , 2019/4233 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre, davalı vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davalılardan T.C. ...(Kamu Hastaneleri Kurumu) 492 Sayılı Harçlar Kanunu uyarınca harçtan muaf olmasına rağmen davalılardan tahsiline şeklinde hüküm kurulması hatalıdır.
3-Davacının SGK"dan aldığı yazı ile emeklilik şartlarını tamamladığı gerekçesi ile iş akdini feshetmiş olup, davacı lehine kıdem tazminatına hükmedilmiştir. Mahkemece kıdem tazminatına akdin fesih tarihi itibariyle faize hükmedilmiştir. Kıdem tazminatına akdin fesih tarihi itibariyle faize hükmedilebilmesi için davacıya yaşlılık aylığı bağlandığına ilişkin SGK yazısını işverene tebliğ edilmesi gerekmektedir.
Dosya içerisinde işverene böyle bir yazının tebliğ edildiğine yönelik belge olmadığından, faizin dava tarihi itibariyle hükmedilmesine karar verilmesi gerekirken fesih tarihi itibariyle faize hükmedilmesi ayrıca harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yükletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının “ 1. inci paragrafının 1 nolu bendindeki “akdin fesih tarihi olan 08/05/2014 tarihinden” sözcüklerinin çıkarılarak yerlerine “dava tarihi olan 20.10.2014 tarihinden” sözcüklerinin yazılmasına,
Hüküm fıkrasının 3 ve 4 nolu “ bentlerinin çıkartılarak, yerlerine;
“ 3-Alınması gereken 715,92 TL harçtan peşin alınan 202,48 TL harcın mahsubu ile bakiye 513,44 TL harcın davalı T.C. ..."nın harçtan muaf olduğundan davalı Ek Mobilya Özel Güvenlik Ltd. Şti."nden tahsili ile hazine irat kaydına
4-Davacı tarafından yatırılan 25,20 TL başvurma harcı, 25,20 TL peşin harç ile 177,28 TL ıslah harcının T.C. ..."nın harçtan muaf olduğundan davalı Ek Mobilya Özel Güvenlik Ltd. Şti."nden tahsili ile davacıya verilmesine,
Davacı tarafça yapılan bilirkişi ücreti ile tebligat gideri toplamı olan 390,00 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 20.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.