MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın tehdit eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığının kabul edilmesi karşısında, TCK"nın 25/1 ve CMK"nın 223/2-d maddeleri gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılanlar ..., ... ve ...’nün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, hükmün D fıkrası “Her ne kadar sanıklardan ... hakkında diğer sanıkları silahla tehdit ettiğinden bahisle 5237 sayılı TCK"nın 106/2-a ve 43. Maddeleri gereğince cezalandırılması için kamu davası açılmış ise de, sanığın bu eylemi diğer sanıkların kendisini yaralamaları ve kendisini silah ile tehdit etmeleri üzerine gerçekleştirdiği anlaşıldığından TCK"nın 25/1 ve CMK"nın 223/2-d maddeleri gereğince sanığın beraatine,” biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 05/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.