Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/2531 Esas 2020/4281 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2531
Karar No: 2020/4281
Karar Tarihi: 02.07.2020

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/2531 Esas 2020/4281 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Bağ-Kur sigortalısı olarak kabul edilmesi için davalı kuruma başvuruda bulundu. İlk derece mahkemesi, davayı reddetti. Davacı vekili, bu karara itiraz ederek istinaf yoluna başvurdu. İstinaf başvurusu kısmen kabul edilerek davanın reddine karar verildi. Karar, temyiz edildi ve tarafların temyiz istekleri reddedildi. Ancak, davalı kurumun vekalet ücretinden sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı bulundu. Bu nedenle, karar düzeltilerek onandı ve davacıdan alınan vekalet ücreti davalı kuruma verildi.
1479 sayılı Yasa: Bağ-Kur sigortalılığına ilişkin kanun
HMK'nin 114/1-h ve 115/2. maddeleri: usul şartlarına ilişkin hükümler

10. Hukuk Dairesi 2019/2531 E. , 2020/4281 K.

"İçtihat Metni"

Bölge Adliye
Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

Dava, 1479 sayılı Yasa kapsamında Bağ-Kur sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kısmen kabulüne kararının, kaldırılmasına ve düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmek suretiyle, 1-)13.01.1994 - 03.10.2000 tarihleri arasında kalan dönemde 1479 sayılı Kanun kapsamında davacının sigortalı olarak kabul edilmesi mümkün bulunmadığından, buna ilişkin davanın reddine, 2-)04.10.2000 - 22.06.2015 tarihleri arasında kalan talep yönünden, davacının hukuki yararı olmaması nedeniyle HMK"nin 114/1-h ve 115/2. maddeleri gereğince dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usûlden reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm ve davalı kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Hukuk Muhakemeleri Kanununun 326"ncı maddesinde belirtildiği üzere, vekâlet ücreti de dâhil yargılama giderlerinin davada haksız çıkan, yani aleyhe hüküm verilen tarafa yükletileceği belirtilmekle birlikte, düzeltilen BAM kararının davalı Kurum aleyhine bir hüküm içermediği anlaşılması karşısında, davalı Kurumun vekalet ücretinden sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi gereğince verilen karar, düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç: Yukarıda açıklanan nedenlerle; ... Bölge Adliye Mahkemesi 10.Hukuk Dairesi hükmünün B maddesinin 5. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine; “5- Davalı Kurum kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT uyarınca hesaplanan 1.980,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine,” şeklinde yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 02.07.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.