Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19097 Esas 2019/1727 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19097
Karar No: 2019/1727
Karar Tarihi: 04.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19097 Esas 2019/1727 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunmasına rağmen mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmediğini tespit etti. Ancak bu konuda temyiz bulunmadığı için bozma kararı verilmedi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da göz önünde bulundurularak, hüküm tarihinde yapılan yargılama giderleri toplamının 20 TL'nin altında olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Mahkeme sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verdi ve hükmün istem gibi onaylanmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise TCK'nın 58. ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddeleriydi.

2. Ceza Dairesi 2016/19097 E. , 2019/1727 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezalarının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 04/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.