4. Ceza Dairesi Esas No: 2014/13261 Karar No: 2016/14894 Karar Tarihi: 01.12.2016
Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/13261 Esas 2016/14894 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında hakaret, yaralama ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Hakaret ve yaralama suçlarına ilişkin cezaların nitelik ve niceliğine göre hükmün temyiz edilemez olduğu ve temyiz isteğinin reddedildiği belirtiliyor. Tehdit suçuna ilişkin ise sanığın eyleminin kanıtlarla tespit edildiği ve cezanın da kanuni bağlamda uygulandığı vurgulanıyor. Kararda 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun hakaret, yaralama ve tehdit suçlarına ilişkin ilgili maddelerine atıfta bulunuluyor.
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1- Hakaret ve yarlama suçlarına ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre hükmün temyiz edilemez olması; Nedeniyle Yerel Mahkemece verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin karara karşı yapılan itirazın, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, yerel mahkemenin redde ilişkin kararının ONANMASINA, 2- Tehdit suçundan kurulan hükmün temyizine gelince, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Cezanın kanuni bağlanda uygulandığı, Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 01/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.