
Esas No: 2016/8490
Karar No: 2020/859
Karar Tarihi: 11.02.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8490 Esas 2020/859 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince ek karar yönünden temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; davalı şirketin dava dışı 20 adet işçiye iş mahkemesi kararı gereğince icra dosyalarına yaptığı ödemelerin 10 gün içinde kandilerine ödenmesini aksi halde davacının verdiği teminat mektuplarının çözülerek ödenen miktarların faiziyle tahsil edileceğinin bildirildiğini ancak bu miktarların tamamından sorumlu olmadıklarını ileri sürerek teminat mektuplarının paraya çevrilmesinin karar kesinleşinceye dek durdurulmasına ve davaya konu edilen tutar kadar davalıya borçlu oladıklarının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, açılan davanın haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 29/6/2015 tarihli ara kararı ile harca esas değer olan 207.785,46 TL"nin %30"u olan 62.500,00 TL bedelli kesin teminat mektubunun nakte çevrilmesinin dava sonuçlanıncaya kadar tedbiren durdurulmasına karar verilmiştir. Davalı vekilinin itirazı üzerine Mahkemece, 25/12/2015 tarihli ek karar ile ihtiyati tedbir kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Ek kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu"nun 21.02.2014 tarih ve 2013/1 Esas, 2014/1 Karar sayılı ilamında; ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde, itiraz üzerine verilen kararların bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf yolu yerine temyiz yoluyla incelenemeyeceği öngörülmüştür. Temyizi kabil olmayan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, ihtiyati tedbir kararına itiraz eden davalı vekilinin ihtiyati tedbir kararına yönelik itirazın kabulune ilişkin karara yönelik davacı vekilinin temyiz isteminin HUMK"nın 432/4. madde hükmü uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, ihtiyati tedbir kararının kaldırılmasına yönelik ek kararı temyiz eden davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.