BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... 9. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 43. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı ... bünyesinde bulunan şirketlerin Rusya"daki ofis ve şantiyelerinde 10.06.2008 de idari işler elemanı olarak çalışmaya başladığını, son olarak 3.000,00 USD aylık ücret ile 1.489,24 USD aylık kira yardımı, 64,74 USD yol yardımı, 761, 68 USD yemek parası ve ayrıca her yıl ödenen prim karşılığında idari işler kısım şefi olarak çalışmakta iken iş sözleşmesinin" sorumluluğundaki işlerin bitmesi" gerekçesi ile 14.06.2016 tarihinde haksız yere sonlandırıldığını, sabah saat 07.30 dan gece saat 23.00 lere ve çoğu kez de saat 24.00 lere kadar 7 gün boyuncu ulusal bayram genel tatil günleri dahil olmak üzere aralıksız çalıştığını, aylık ücretinin çoğu kez eksik ödendiğini, primlerinin eksik ödendiğini belirterek alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkili holding bünyesinde hiçbir çalışmasının mevcut olmadığını, husumet düşmediğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu :
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu :
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Somut olayda; dosyaya sunulan davalı şirkete ait İnsan Kaynakları Prosedürünün Tanımlar kısmında Direkt Personel ve Endirekt Personel ayrımı yapıldığı, Direkt Personelin inşaat üretim sürecinde doğrudan görev alan genel olarak saat ücretli çalışan personel, Endirekt Personelin ise Direkt Personel tanımının dışında kalan inşaat üretim sürecinde dolaylı görev alan ve genel olarak aylık sabit ücretli çalışan personel olarak tanımlandığı ve C), D) M) Ch), (Rest) L ve (Rest) seviyelerine ayrıldığı davacının (Rest) L seviyesinde kısım şefi/grup lideri olduğu, ilgili prosedürün çalışma koşulları ve sürelerini düzenleyen 6.1.2. bendinde Endirekt Personele fazla çalışma süresi yazılmaz ve fazla mesai ücreti verilmez, şeklindeki düzenlemeye yer verildiği anlaşılmıştır. Bu düzenleme nedeniyle aylık sabit ücretle çalışan personel için yıllık 270 saatlik fazla mesainin ücrete dahil olduğunun kabulü dosya içeriğine uygun düşecektir. 270 saatin 12 aya bölünmesi sonucu belirlenen 22.5 saat, her ay için kanıtlanan fazla çalışma süresinden indirilmeli yeniden hesaplama yapılarak hüküm kurulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.