MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanığa ait işyerinin ruhsatsız olarak faaliyet gösterdiği gerekçesiyle 04.12.2013 tarihinde mühürlenmesine rağmen, 13.12.2013 tarihinde yapılan kontrolde mührün bozularak faaliyete devam edildiğinin tespit edildiğinden bahisle sanık hakkında mühür bozma suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, iş yerini 2 yıldır işlettiğini, iş yerinin imara uygun olmayan eklenti yapılması nedeniyle mühürlendiğini, ancak bu hususta İdare Mahkemesi‘ne açtıkları davayı kazandıklarını, Belediyenin ise tekrar dava açarak işyerini mühürlediğini, işyerinde çalışan çok sayıda kişi olması nedeniyle mecbur kalarak mührü bozduklarını beyan etmesi, UYAP üzerinden yapılan sorgulamada Bursa 3. İdare Mahkemesi‘nin 31.05.2012 tarihli 2012/171 Esas ve 2012/608 Karar sayılı ilamı ile iş yeri açma ve çalışma ruhsatının iptaline ilişkin 06.02.2012 tarihli ve 46 sayılı işlemin iptaline karar verildiğinin ve bu kararın Danıştay 17. Dairesi‘nin 01.03.2016 tarihli 2015/7162 Esas ve 2016/1348 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilerek, 28.04.2016 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, suçun unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından; Bursa 3. İdare Mahkemesi‘nin 31.05.2012 tarihli 2012/171 Esas ve 2012/608 Karar sayılı dosyasının celbi ile incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosya arasına alınması, idare mahkemesinin iptal kararına konu iş yeri açma ve çalışma ruhsatının iptaline ilişkin 06.02.2012 tarihli ve 46 sayılı işlemin, bu davanın konusunu teşkil eden mühürleme işleminin dayanağını teşkil edip etmediği ve halen söz konusu iş yerinin ruhsatlı olup olmadığının katılan kurumdan sorulmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
a)Sanık hakkında aynı iş yerine ilişkin olarak mühür bozma suçundan Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2014/241 Esas ve 2014/752 Karar sayılı ilamı ile mahkûmiyet kararı verildiğinin anlaşılması karşısında; farklı tarihlerde işlenen mühür bozma suçlarının, düzenlenen ilk iddianame tarihine kadar zincirleme tek mühür bozma suçunu oluşturacağı dikkate alınarak, sanık hakkında aynı işyeri ile ilgili açılmış belirtilen dava dosyası ile bu davanın birleştirilmesinden sonra sanığın mühür bozma eylemleri ile ilgili zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olanağının bulunup bulunmadığının tartışılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
b)5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesi uyarınca uygulama yapılırken, 53/1-c. maddesinde sayılan haklardan sanığın alt soyu dışındakiler yönünden infaz süresince yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 18.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.