Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/7333 Esas 2019/1721 Karar Sayılı İlamı

Karşılıksız yararlanma suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 163/3, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 6.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair ADANA 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2016 tarihli ve 2016/578 esas, 2016/976 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/12/2018 gün ve: 94660652-105-01-13626-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/12/2018 gün ve 2018/102698 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Sanığın, Adana Su ve Kanalizasyon İdaresi görevlilerince 15/04/2013 tarihli tutanak nedeniyle karşılıksız yararlanma şeklinde kabul edilen eyleminden dolayı, Adana 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2014 tarihli ve 2013/574 esas, 2014/167 sayılı kararı ile Türk Ceza Kanunu’nun 163/3, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 6.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu kararın 05/03/2014 tarihinde kesinleştiği gözetilmeden, aynı sanık hakkında aynı eylem nedeniyle açılan ikinci davanın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK’nın 223/7. maddesinde yer alan; “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak, aynı eylem nedeniyle Adana 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.02.2014 tarihli ve 2013/574 E. - 2014/167 K. sayılı kararı ile mahkûmiyetine karar verilen sanık hakkında mükerrer davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeyip, mahkûmiyet hükmü kurulması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (ADANA) 24. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 01.12.2016 tarihli ve 2016/578 E., 2016/976 K. sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309.maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle, sanık hakkında 30.06.2016 gün ve 2016/16282 sayılı iddianame ile açılan kamu davasının, aynı suçtan dolayı daha önce mahkûmiyet kararı verilmiş olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 223/7. maddesi uyarınca REDDİNE, hükmolunan cezanın ÇEKTİRİLMEMESİNE, 04/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.