Hırsızlık suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h, 143, 35, 43 ve 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 10 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Bursa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2018 tarihli ve 2016/752 esas, 2018/52 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 03/12/2018 gün ve 94660652-105-16-14891-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/12/2018 gün ve 2018/99371 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına ve mahkemenin kabulüne göre sanık ...’ın diğer sanık ... ile birlikte 29/12/2015 tarihinde müştekiye ait işyerindeki süpürge makinasının kapağını açıp içinden para hırsızlığı yapma hususunda anlaştıkları olay dışında sanığın dosyaya konu 28/12/2015 tarihli olaya ise herhangi bir iştirakinin olmadığı gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan cezadan 5237 sayılı Kanun"un 43/1. maddesi uyarınca arttırım yapılarak yazılı şekilde fazla ceza tayininde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, sanık ...’ın diğer sanık ... ile birlikte 29/12/2015 tarihinde müştekiye ait işyerine giderek bu işyerindeki süpürge makinesinin kapağını açıp içindeki kilitli bölmeden para hırsızlığı yapmaya kalkıştıklarının, ancak sanık ...’in 28/12/2015 tarihli olayda herhangi bir iştirakinin bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanık ... hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanma koşulları bulunmadığı halde hırsızlık suçundan hükmolunan cezada 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması suretiyle yazılı şekilde fazla ceza tayini nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (BURSA) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 24.01.2018 tarihli ve 2016/752 E., 2018/52 K. sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, sanık ...’ın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi uyarınca ve mahkemenin alt sınırdan hüküm kurmak yönündeki takdiri de gözetilerek hapis cezasının 5 yıl olarak belirlenmek suretiyle cezalandırılmasına, TCK"nın 143. maddesi gereğince, verilen cezada 1/2 oranında arttırım yapılarak 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, devamında TCK"nın 35. maddesi gereğince, verilen cezada 1/2 oranında indirim yapılarak 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim ile sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün hapis olarak belirlenmesine, infazın bu miktar üzerinden yapılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 04/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.