Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- TCK"nın 188/3,192/3, 62/1, 52/2, 53/1-a-b-d-e, 53/3, 58/2-a, 58/6, 54/4, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet ve müsadere 2-TCK"nın 191/2-4-5. maddeleri uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Uyuşturucu madde kullanma suçundan verilen karara yönelik incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-/2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine,
2- Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme ilişkin temyize gelince;
Kendisinde ticari miktar ve mahiyette uyuşturucu madde ele geçen sanık hakkında koşulları bulunmadığı halde TCK"nın 192. maddesinin 3. fıkrası uyarınca cezasında indirim yapılması, aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun kendi altsoyu haricindeki kişiler yönünden cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi gerektiği hususunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının 8. bendindeki “TCK"nın 53. maddesinin 3 fıkrası nazara alınarak kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin (c) bendinde belirtilen haklarıdan ise koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olmak üzere yoksun bırakılmasına" ibarelerinin çıkarılarak yerine "TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrası gereğince kendi altsoyu üzerindekiler bakımından koşullu salıverme tarihine, diğerleri yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar sürdürülmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.