Hırsızlık suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun"un 51. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine dair İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/04/2011 tarihli ve 2010/369 esas, 2011/397sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/12/2018 gün ve 14876-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/12/2018 gün ve 2018/101359 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay 15. Ceza Dairesi"nin benzer bir olaya ilişkin olarak 13/02/2018 tarihli ve 2015/2859 esas, 2018/908 karar sayılı ilâmında da açıklandığı üzere, yerel mahkemenin kabulüne göre cep telefonunun müştekinin rızasıyla sanığa verildiği ve sanığın hırsızlık kastı ile hareket etmediği ve eyleminin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı 11/04/2010 tarihinde işlenen hırsızlık suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü hakkında hırsızlık suçundan verilen 05.04.2011 tarihli ve 2010/369 E. - 2011/397 K. sayılı mahkûmiyet hükmünün kesinleştirilmesinden sonra mahkemece 15.04.2016 tarihinde verilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın temyizi üzerine, Yüksek Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 22.06.2016 tarihli ve 2016/7997 E. - 2016/9331 K. sayılı ilamı ile hükümlünün isteminin itiraz niteliğinde olduğunun kabulü ile itirazın merciince incelenmesi için dosyanın mahalline iadesine karar verildiği anlaşılmakla; hükümlü hakkında yapılan kanun yararına bozma talebinin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 04/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.