Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11691 Esas 2019/2740 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11691
Karar No: 2019/2740
Karar Tarihi: 18.03.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11691 Esas 2019/2740 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında, sanık \"sahte fatura kullanma\" suçundan değil, \"sahte fatura düzenleme\" suçundan mahkum edildi. Mahkeme, bu kararını \"sahte fatura düzenleme\" suçuna ilişkin vergi suçu raporuna dayandırdı ve bu raporda \"sahte fatura kullanma\" suçuyla ilgili bilgi yer almadığı için bu suçtan mahkumiyet kararı veremedi. Ancak, Yargıtay 11. Ceza Dairesi bu kararı bozdu ve \"sahte fatura kullanma\" suçundan da dava açılmayan sanığın sadece \"sahte fatura düzenleme\" suçundan mahkum edilmesinin kanuna aykırı olduğunu belirtti. Kararda, 213 sayılı Kanun'un 367. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca kovuşturma şartı olan vergi dairesi başkanlığı mütalaası ve dayanağı olan vergi suçu raporundaki suçlarının tespit edilmesi gerektiği ifade edildi. Ayrıca, kararın diğer yönleri incelenmeden bu nedenle bozulduğu belirtildi. Detaylı kanun maddeleri ise şöyledir: 213 sayılı Kanun'un 367. maddesi, kovuşturma şartları; 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi, hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olması.

11. Ceza Dairesi 2016/11691 E. , 2019/2740 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

213 sayılı Kanun"un 367. maddesi uyarınca kovuşturma şartı olan vergi dairesi başkanlığı mütalaası ve dayanağı olan vergi suçu raporunun "2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarına ilişkin olduğu, Sultanbeyli Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 09.06.2010 tarihli ve 2010/1872 Esas sayılı iddianamesi ile vergi incelemesi ve mütalaa konusu yapılmayan “sahte fatura kullanma” suçundan dava açıldığı, “sahte fatura kullanma” suçundan usulüne uygun olarak verilmiş mütalaa bulunmadığı, sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma eylemlerinin birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu ve birbirine dönüşmeyeceği; 5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca da hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olduğu gözetilerek “sahte fatura kullanma” suçundan hüküm kurulması yerine dava açılmayan “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş, olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.