Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/13997 Esas 2019/6063 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13997
Karar No: 2019/6063
Karar Tarihi: 14.05.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/13997 Esas 2019/6063 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir trafik kazası nedeniyle meydana gelen maddi ve manevi tazminat davasında, mahkeme davacıların lehine takdir edilen manevi tazminat miktarlarının az olduğunu belirleyerek kararı bozmuştur. Manevi tazminatın hakkaniyete uygun olarak belirlenmesi için tarafların sosyal ve ekonomik durumu ile olayın meydana geliş şekli de göz önünde bulundurulmalıdır. Kararda, Medeni Kanun'un 4. maddesi ile hüküm verilecek durumlarda hakimin hak ve adalet kurallarına uygun olarak karar vereceği ve bu nedenle mahkemenin takdir hakkı olduğu belirtilmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2016/13997 E. , 2019/6063 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki, trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacılar vekili tarafından yasal süresi içerisinden temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği düşünüldü;

-K A R A R-

Davacılar vekili dava dilekçesinde, davalı sürücüler Kadir ve Mustafa"nın davacıların murisi Gülendam"a çarparak vefatına neden olduklarını belirterek davacılar için destekten yoksun kalma tazminatı ile, Gülüzar ve Murat için 40.000,00 TL, Sadık için 25.000,00 TL, diğer davacılar için 50.000,00"er TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece Gülüzar ve Murat için 5.000,00 TL, Sadık için 3.000,00 TL, diğer davacılar için 7.000,00"er TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline, maddi tazminat hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazası nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nasafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nasafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar ve tarafların sosyal ve ekonomik durumu dikkate alındığında, davacılar lehine takdir olunan manevi tazminat miktarlarının bir miktar az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 14/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.