Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/16673 Esas 2014/19053 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Aksaray İş Mahkemesi
Tarihi : 09.05.2014
No : 2012/374-2014/128

Dava, emeklilik tarihinin tespiti ile yersiz ödenen aylıkların tahsiline ilişkin kurum işleminin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Somut olay incelendiğinde, davacıya 506 sayılı yasanın 60/c-b maddesi uyarınca 01.03.2007 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlandığı, 2006/10-2007/2 dönemleri arasındaki 148 günlük hizmetinin fiili çalışmaya dayanmadığı diğer taraftan 2007/5-2007/11 dönemleri arasında 210 gün kır bekçisi olarak çalıştığı tespit edilerek, tespit tarihi itibariyle aylığının iptal edilmesi sonrasında, 31.08.2012 tarihinde yeniden talep alınarak davacıya 01/09/2012 tarihinden itibaren aylık bağlandığı, yaşlılık aylığı bağlanma tarihinin 31.08.2012 olması nedeniyle 01.03.2007-31.08.2012 tarihleri arasında davalı Kurum tarafından yersiz ödenen aylıklar ve tedavi giderlerinin istenilmesine ilişkin kurum işleminin iptali ile davacının emekli aylığını hak kazandığı tarihin tespiti için eldeki davanın açıldığı anlaşılmıştır.
Davacının 2006/10-2007/2 dönemleri arasındaki 148 günlük hizmetinin iptal edilmesine karşılık 2007/5-2007/11 dönemleri arasında 210 günlük çalışması tespit edildiğinden, tahsis koşulları son çalışma tarihi olarak tespit edilen 30/11/2007 tarihi itibariyle değerlendirilip, buna göre ilk yaşlılık aylığı bağlanma tarihi olan 01/03/2007 ile son çalışma tarihi olan 30/11/2007 tarihleri arasındaki yersiz ödenen aylıklar yönünden kurum işleminin yerinde olduğu, geri kalan kısım yönünden ise kurum işleminin iptaline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 30.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.