Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/6273 Esas 2019/2445 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/6273
Karar No: 2019/2445
Karar Tarihi: 21.03.2019

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/6273 Esas 2019/2445 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, hazineye ait bir taşınmazın davalıya kiralık olarak verildiğini ancak kira borcunun ödenmediğini iddia ederek alacak davası açmıştır. Mahkeme, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve cezai şart talebini reddetmiştir. Ancak cezai şarta ilişkin hesaplama yapılmaması nedeniyle karar bozulmuştur.
6100 sayılı HMK'na atıfta bulunularak açıklanması istenen kanun maddeleri:
- HUMK madde 428 (hükmün bozulması)
- HUMK madde 440 (karar düzeltme yolunun kapalı olması)
- T.B.K. madde 179 ve devamı (cezai şart niteliği)

3. Hukuk Dairesi 2017/6273 E. , 2019/2445 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; mülkiyeti hazineye ait, ... Mahallesi 6095 ada 8 parsel sayılı taşınmazın 40,00 metrekarelik kısmının büfe olarak kullanılmak üzere davalıya kiraya verildiğini, ancak davalının kendisine yapılan tebligatlara rağmen kira borcunu ödemediğini beyan ederek kira alacağı olan 8.421,4 TL ve ceza bedeli 8.926,67 TL olmak üzere toplam 17.348,07 TL’nin faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı; yaşadığı ekonomik zorluklar nedeniyle kira bedellerini zamanında ödeyemediğini, ancak bu sebeple ceza bedeli olarak 8.926,67 TL alacak talep edilmesini kabul etmediğini bu alacağın talep edilebilmesi için hiçbir yasal dayanağın bulunmadığını belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulü ile; 8.421,40 TL kira alacağı ile 5.246,65 TL gecikme zammı olmak üzere toplam 13.668,05 TL alacağının davalıdan tahsiline, 8.421,40 TL kira alacağına vade tarihinden itibaren 6183 sayılı yasanın 51.maddesi gereğince işleyecek gecikme zammı uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen ve hükme esas alınan 07.01.2011 başlangıç tarihli ve 3 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşme ile kiralanan yer büfe olarak kullanılmak üzere davalıya 2886 sayılı Yasa hükümleri uyarınca ihale ile kiraya verilmiştir. Sözleşmenin 14. maddesinde "kira süresinin sona ermesi veya sözleşmenin feshi halinde taşınmaz idareye teslim edilmezse, geçen her gün için, cari yıl kira bedelinin yüzde biri oranında ceza, itirazsız olarak ödenir." düzenlemesine yer verilmiştir. Kira sözleşmesinin 14. Maddesindeki bu hüküm , T.B.K"nin 179 ve devamı maddelerinde düzenlenen cezai şart niteliğindedir. Cezai şart geçerli bir borcun yerine getirilmemesi veya eksik yerine getirilmesi ya da belli bir yerde belirli bir zamandan yerine getirilmemesi durumunda, borçlunun ödemesi gereken bir edimdir. Tarafların serbest iradesi ile kararlaştırılan bu cezai şart geçerli olup tarafları bağlar. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise cezai şarta ilişkin bir hesaplama yapılmamış, kira alacağına gecikme zammı uygulanmıştır.
Bu durumda mahkemece davacının cezai şarta ilişkin talebine yönelik hesaplama yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK. nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.