Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17544 Esas 2019/1707 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infazda nazara alınması mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın, müştekinin tadilatını yapmak üzere çalıştığı camiinin yanındaki boş alana bıraktığı adet ve tahsis gereği açıkta bırakılan eşya niteliğindeki kalıp ve iskele demiri ile demir levyeyi çalmak biçimindeki eyleminin TCK’nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 141/1 maddesine göre uygulama yapılması,
2- 18.01.2013 tarihli kolluk tutanağında suça konu demirlerin toplam değerinin 50 TL olduğunun belirtilmesi karşısında; hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
3- 18.01.2013 tarihli kolluk tutanak içeriğine göre kolluk görevlilerince devriye görevi ifa edilirken, ellerindeki çuvallar ile şüpheli şekilde yürüyen 3 sanığın kaçmaya çalıştıkları sırada yakalandıklarının anlaşılması karşısında, eylemin tamamlandığı halde teşebbüs aşamasında kaldığı gerekçesiyle sanık hakkında TCK"nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs hükümleri uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini,

4- Sanıklar yakalandıklarında çuval içerisinde bulunan inşaat kalıp demiri, 9 adet iskele demiri ve 1 adet demir levyeyi nereden çaldıklarını söylemek suretiyle müracaatı bulunmayan müştekiye iadeyi sağladıklarının anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1 maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
5- Tekerrür uygulamasına esas alınan ....4. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 13/12/2012 tarih, 2010/58 Esas ve 2010/234 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7/2 maddesi uyarınca "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve suç tarihi itibariyle de adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK’nın 58/6 maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 31.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.