Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/16144 Esas 2016/14690 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16144
Karar No: 2016/14690
Karar Tarihi: 28.11.2016

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/16144 Esas 2016/14690 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararını incelemiş ve bütün kanıtların, iddia ve savunmaların tamamen sergilendiğini, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen sonuçlara dayandığına karar vermiştir. Sanığın ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği belirtilerek, temyiz davasının esastan reddedildiği ve hükmün onandığı kararına varılmıştır.
Kanun Madde Detayları: Tehdit suçu, Türk Ceza Kanunu'nun 106. maddesinde düzenlenmiştir. Suçun unsurları arasında bir kişinin, başka bir kişiye karşı, şiddet, hürriyetten yoksun bırakma veya bir eylemi yapmaktan kaçınmaktan korkma duyguları uyandıran sözler kullanması yer almaktadır.

4. Ceza Dairesi 2016/16144 E. , 2016/14690 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 28/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.