Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/12334 Esas 2016/14685 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/12334
Karar No: 2016/14685
Karar Tarihi: 28.11.2016

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/12334 Esas 2016/14685 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık, müştekiyle birlikte çalıştıkları bir işyerinde dövme işi yaptıkları ve evlenmeyi düşündükleri ancak maddi nedenlerle evlenmekten vazgeçtiklerinde müştekinin kendisini iş yerinden kovduğunu ve seyyar olarak dövme işi yaptığını şikayet edip, bazı şahısları gönderip ikaz ettirdiğini iddia etmektedir. Mahkeme, sanığın savunmasını inceledikten sonra haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan ceza verildiği, sonuç cezanın yanlış belirlendiği ve TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararlarının uygulanması gerektiği gerekçesiyle hüküm BOZULDU. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 29. maddesi, 53/l-(c) maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı gösterilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2014/12334 E. , 2016/14685 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başka hususlar yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, müşteki ile birlikte dövme işi yaptıkları ve evlenmeyi düşündükleri, ancak maddi imkansızlıklar nedeniyle evlenmekten vazgeçtikten sonra müştekinin kendisini iş yerinden kovduğunu ve seyyar olarak dövme işinin yapmasını da şikayet ederek ve bazı şahısları gönderip ikaz ettirerek engel olduğuna dair savunması karşısında, olayın çıkış sebebi üzerinde durularak, TCK"nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Sonuç cezanın "2 yıl 1 ay 15 gün hapis" yerine "1 yıl 13 ay 15 gün hapis" olarak eksik belirlenmesi,
3-TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının belirtilmemesi,
4-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden CMK’nın 326/son maddesi de gözetilerek HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/11/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.